Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2009

Peggy zina - Eimai edo.







Geia sas kai pali!
Signomi gia tin apousia mou.

Πέμπτη 30 Ιουλίου 2009

Δευτέρα 13 Ιουλίου 2009

Παρασκευή 26 Ιουνίου 2009

ANTIO MICHAEL




Ο Michael jackson πέθανε πριν λίγη ώρα απο ανακοπή. Ηταν 50 χρονών.

Ευχαριστούμε Michael καλό σου ταξίδι.





(Michael Jackson 1958-2009)

Τρίτη 23 Ιουνίου 2009

No comments...

Πέμπτη 11 Ιουνίου 2009

Dave Darell feat Hardy Hard - Silver Surfer (Cyrus Remix)

Τerror X Crew - Ξόδι



Δίσκος αλλαγής πλεύσης κι αποκατάστασης βλάβης
Έχω αλλάξει πρέπει να το καταλάβεις
Μη με ψάξεις μέσα σε διεθνιστικές τάσεις
Οι διεθνισμοί δεν πατούσαν σε υγειείς βάσεις
Αρκετά μ' αυτό το παραμύθι
Η στάθμη της σούπας του κοσμοπολίτη έχει ανέβει τόσο που μου αγγίζει τη μύτη
Υπάρχει πρόβλημα
Προσπαθώ να μη χάσω την εθνική μου ταυτότητα
Μέσα σ' αυτό το πλήθος που του επιβάλαν το υδροχόικο ήθος
Φορείς της νέας εποχής που δουλεύουν στο ημίφως
Γι' αυτό στην εποχή μας ως συνήθως είναι απών το πολιτικό ον του Αριστοτέλη
Η νέα παγκόσμια τάξη θέλει, έναν άνθρωπο κουρέλι
Απλό αριθμό μέσα σε στατιστικές
Μια κοινωνία από ομογενοποιημένους καταναλωτές
Μας θέλει πιόνια στη σκακιέρα των παγκόσμιων εξουσιαστών
Των καρτέλ πετρελαίου και των πολυεθνικών εταιριών
Και δυστυχώς πάει κάπως έτσι λοιπόν

Όλοι ζούμε δίχως την παραμικρή υποψία
Ενώ η αρρώστια έχει αρχίσει να μας τρώει το πόδι
Θα είν' αργά όταν θ' ανακαλύψουν τη συνομοσία
Θα είν' αργά όταν θα βρισκόμαστε στο ξόδι

Σοφόν το σαφές
Όμως όλοι μιλάν με μισόλογα και υπεκφυγές
Η σύγχρονη διανόηση φέρνει σύγχιση και συσκότηση αντί να δίνει φώτηση
Είναι γεγονός πως τελούμε υπό κατοχή
Μας διοικούν πολιτικοί με ομιχλώδη καταγωγή
Σκοτεινών κέντρων αποφάσεων υποτακτικοί
Οι δήθεν πνευματικοί ταγοί τηρούν μια ένοχη ανοχή
Όλα μας ωθούν προς μια νέα εποχή ζόφου
Η πτώση γίνεται συνόνυμο της προόδου
Δε μας θέλουν Έλληνες αλλά πολίτες του κόσμου
Βλέπεις, κιμάς ανθρώπου η ιδεολογία βολεύει τα παγκόσμια εξουσιαστικά ιερατεία
Τα οποία εξάγουν ένα μοντέλο και προσπαθούν να μας το επιβάλουν με το έτσι θέλω
Δε θέλουν μια ειρηνική παγκόσμια κοινότητα που να αφήνει περιθώρια στην πολλαπλότητα
Κατ' αυτούς παγκοσμιοποίηση σημαίνει ισοπεδωτική μονομορφοποίηση
Γι' αυτό έχουν στο στόχαστρο το όμαιμο, το ομόγλωσσο, το ομόθρησκο και το ομότροπο
Μας έχουν φτιάξει μια θηλιά για το λαιμό μας
Παραχαράσουν το παρελθόν μας προς όφελος του δικού τους μέλλοντος
Ετοιμάζουν το έδαφος για διέλευση ενός κυβερνομεσαίωνος
Σκοταδισμός για μένα και για σένα
Σκοταδισμός 2001
Βάλουν πανταχώθεν εσκεμένα ενάντια στο αδογμάτιστο ελληνικό πνεύμα
Ναι, μη σου προκαλεί καθόλου έκπληξη
Η επιχείρηση εθνοκτονίας σε εξέλιξη
Χωρίς αντίδραση μπαίνουμε στο στόμα του λύκου
Η Ελλάς μια αποικία νέου τύπου
Ρόλο δούρειου ίππου παίζουν τα στρατευμένα τους φερέφωνα
Αυτοί που εκλέγονται δουλεύουν για ξένα συμφέροντα
Ανοίγουν την κερκόπορτα συνεπικουρούμενοι από σύγχρονους Ηρρόστρατους και Εφιάλτες
Δε γίνονται αντιληπτοί από ένα έθνος με υπνοβάτες

Κι όλοι ζούμε δίχως την παραμικρή υποψία
Ενώ η αρρώστια έχει αρχίσει να μας τρώει το πόδι
Θα είν' αργά όταν θ' ανακαλύψουν τη συνομοσία
Θα είν' αργά όταν θα βρισκόμαστε στο ξόδι


*ξόδι=Η νεκρώσιμη ακολουθία

Παρασκευή 5 Ιουνίου 2009

Terror X Crew - Ksupnios mesa sta oneira kapoiwn allwn




Ακούω τα ίδια είκοσι τραγούδια νύχτα μέρα
Είναι η ίδια λέρα μια ζωή στον αέρα
Τον αέρα που κάποιοι τον μολύναν με νέφος
Γαμώτο, έρχονται κάτι στιγμές που νιώθω παρείσακτος στον ίδιο μου τον τόπο
Νιώθω να γίνομαι εύκολη λεία στα θηρία που μας κλείσαν σ' αυτή την πόλη για να μας ελέγχουν με ευκολία
Έρχονται πάλι κάτι στιγμές που με πιάνει ζάλη εξαιτίας του πολιτισμού που μου 'χουν επιβάλει
Είναι και αυτή η συνιστώσα που με απομακρύνει συστηματικά από την ελληνική μου γλώσσα
Ρίχνοντάς με πιο βαθιά μέσα στην κόλαση
Δεν κρύβεται η μόλυνση της νέας τάξης πραγμάτων
Και εγώ συλλογίζομαι ότι τόσα χρόνια ήμουν ξύπνιος μέσα στα όνειρα κάποιων άλλων

Σ' έναν ασύμμετρο κόσμο πέφτει πάντα το βλέμμα μου
Μια ασυμμετρία που εγείρεται και μέσα μου
Απ' τη γέννα μου, την ψυχή, το σώμα και το πνεύμα μου ποτίζουν ασταμάτητα με δηλητήριο
Και είναι σίγουρο κάποιοι με ωθούν στον κατήφορο
Θέλουν νεκρό κάθε εγκεφαλικό μου κύτταρο
Με κρατάν σε λήθαργο μέσα από μια στείρα παιδεία
Μου μαθαίνουν ίσα ίσα τ' αναγκαία ώστε να μπορώ να τους βγάλω την εργασία
Κάποιος με τραβάει από την ουσία και με ρίχνει στων φθαρτών τη δίνη
Ο οφθαλμός της ψυχής μου λίγο λίγο κλείνει
Κάποιος δε μ' αφήνει να ξεφύγω από αυτό το περιβάλλον
Κι έτσι παραμένω ξύπνιος μέσα στα όνειρα κάποιων άλλων

Τα πάντα γύρω μου γκρεμίζονται
Αγωνίζομαι να παραμείνω όρθιος
Ρίχνοντας με τον πυρσό μου φως ελληνικό
Το φως εκείνο το επικίνδυνο για το σκοτάδι
Θέλω να σβήσω από πάνω μου κάθε σημάδι από το αγγιγμά τους
Θέλω να αποκοπώ απ' τα δεσμά τους
Δεν κάνω κήρυγμα, αλλά και στο στρεβλό οικοδόμημά τους δε γίνομαι πια στήριγμα
Δεν τραγουδάω τραγουδάκια ενέμελα
Θέλω να το δω να γκρεμίζεται συθέμελα
Κανένας μας δεν πρέπει να 'ναι
Ξύπνιος μέσα στα όνειρα κάποιων άλλων

Τρίτη 2 Ιουνίου 2009

Τρίτη 26 Μαΐου 2009

Hacker Manifest by Mentor (In Greek)



Χάκερ. Ένας όρος που φοβίζει πολλούς, αν και συνήθως για τους λάθους λόγους. Βλέπετε, η ορολογία και σημασία της λέξης “Χάκερ” διαστρεβλώθηκε πολλές φορές κατα την διάρκεια των χρόνων και υπο την επηρεία του Χόλυγουντ και των ΜΜΕ, περισσότερα για αυτό όμως σε άλλο κείμενο.

Πιο κάτω βλέπετε την ελληνική μετάφραση του “The Concience of a Hacker”, γνωστό επήσις ώς “The Hacker Manifesto”, που γράφτηκε απο τον The Mentor και βγήκε στο Phrack λίγο μετά την σύλληψη του συγγραφέα. Μέσα περιγράφει ανάμεσα σε άλλα, πώς οι χάκερ βλέπουν την κοινωνία και τη σχέση της κοινωνίας με την τεχνολογία. Το κείμενο γράφτηκε στις 8 Ιανουαρίου, 1986.
Η διακύρηξη των Χάκερ

Πιάσανε αλλο ένα σήμερα, βούκινο έγινε στις εφημερίδες. “Έφηβος συλλήφθηκε σε σκάνδαλο ηλεκτρονικού εγκλήματος”, “Χάκερ συλλήφθηκε μετά απο παραποίηση τράπεζας”…

Παλίοπαιδα. Είναι όλα τα ίδια.

Μήπως όμως εσύ, με την τρίπτυχη ψυχολογία και ηλεκτρεγκέφαλο του 1950 κοίταξες ποτέ πίσω απο τα μάτια του χάκερ; Αναρωτήθηκες ποτέ τί τον κάνει να δουλέυει, ποιές δυνάμεις τον σχημάτισαν, απο τί καλούπι βγήκε;

Είμαι χάκερ, μπές στον κόσμο μου…

Ο κόσμος μου ξεκινά απο το σχολείο.. είμαι πιο έξυπνος απο τα παραπάνω παιδιά, αυτές οι μαλακίες που μας μαθαίνουνε μου τη σπάνε…

Παλίοπαιδο, δέν προσπαθά. Είναι όλοι οι ίδιοι.

Είμαι Λύκειο. Έχω ακούσει για την δεκατη-πέμπτη φορά απο τους καθηγητές πώς να μικράνεις ένα κλάσμα. Το καταλαβαίνω. “Όχι κύριε Smith, δέν έδειξα την δουλειά μου. Το έκανα στο κεφάλι μου..”

Παλίοπαιδο. Το αντίγραψε. Είναι όλοι οι ίδιοι.

Έκανα μια ανακάλυψη σήμερα. Βρήκα έναν υπολογιστή. Γιά δές, αυτό είναι cool. Κάνει αυτό που το θέλω να κάνει. Αν κάνει λάθος, είναι επειδή έγω έκανα μαλακία. Όχι επειδή δέν του αρέσω… ή επειδή νιώθει απειλημένο απο μένα… ή επειδή νομίζει πως είμαι εξυπνάκιας.. ή δέν του αρέσει η μάθηση και δέν έπρεπε να είναι εδώ…

Παλιόπαιδο. Το μόνο που κάνει έιναι να παίζει παιχνίδια. Είναι όλοι οι ίδιοι.

Και τότε συνέβηκε.. μια πόρτα άνοιξε σε ένα κόσμο… ρέοντας μέσω της τηλεφωνικής γραμμής όπως η ηρωίνη μέσα στης φλέβες ενός εθισμένου, ένας ηλεκτρονικός πάλμός στέλνεται έξω, ψάχνει ένα καταφύγιο απο τις ανικανότητες κάθε μέρας… βρέθεται ένα φόρουμ. “Εδώ είναι, εδώ ανήκω…” Τους ξέρω όλους εδώ… ακόμη και αν δέν τους έχω γνωρίσει ποτέ, δέν τους έχω μιλήσει ποτέ και μπορεί να μήν τους ξανακούσω ποτε ξανά… σας ξέρω όλους…

Παλιόπαιδο. Πάλι κρατημένη η γραμμή. Είναι όλοι οι ίδιοι.

Βάλτο καλά στο νού σου πως είμαστε όλοι οι ίδιοι… μας ταίζανε τροφή για τα μωρά στο σχολίο όταν εμείς πεινούσαμε για μπριζόλα… τα κομμάτια κρέατος που σας ξεφέυγανε ήταν ήδη μασημένα και χωρίς γεύση. Μας κυριέυσανε σαδιστές, ή μας αγνώησαν οι απαθής. Οι λίγοι που είχαν κάτι να μας μάθουν μας είδαν ώς πρόθυμους μαθητές, αλλα εκείνοι οι λίγοι είναι οπως τις σταγόνες νερού στην έρημο.

Αυτός ο κόσμος είναι δικός μας τώρα… ένας κόσμος του ηλεκτρονίου και του διακόπτη, η ομορφιά του baud. Χρησιμοποιούμε μια υπηρεσία χωρίς να πληρώνουμε για κάτι που μπορεί να ήταν πάμφθηνο αν δέν το είχανε λαίμαργοι κερδοσκόποι, και μας λέτε εμάς εγκληματίες. Εξερευνάμε… και μας λέτε εγκληματίες. Κυνηγάμε την γνώση… και μας λέτε εγκληματίες. Υπάρχουμε χωρίς χρώμα του δέρματος, χωρίς εθνικότητες, χωρίς θρησκευτικές προκαταλήψεις… και μας λέτε εγκληματίες. Εσείς φτιάχνετε ατομικές βόμβες, διεξάγετε πολέμους, δολοφονείτε, απατάτε, μας ταίζετε ψέματα και προσπαθάτε να μας κάνετε να πιστέψουμε πως είναι για το καλό μας, και είμαστε εμείς οι εγκληματίες.

Ναί, είμαι εγκληματίας. Το έγκλημα μου είναι η περιέργεια. Το έγκλημα μου είναι ότι κρίνω τους ανθρώπους απο αυτά που λένε και κάνουνε, όχι απο τη φάτσα τους. Το έγκλημα μου είναι που σε ξεγελάω, και δέν πρόκειτε ποτέ να με συγχωρήσεις για αυτό.

Είμαι χάκερ, και αυτή είναι η διακύρηξη μου. Μπορεί να σταματήσεις τον ένα, αλλά δέν μπορείς να μας σταματήσεις όλους… όπως το είπες, είμαστε όλοι ίδιοι.

+++The Mentor+++

Παραλία Vs Εκλογές

Δευτέρα 25 Μαΐου 2009

Σάββατο 23 Μαΐου 2009

KISS....Μαδιάμ




Απλά τα σπάνε! enjoy

Τετάρτη 20 Μαΐου 2009

Ελληνίδα Οδηγός...

Πέμπτη 14 Μαΐου 2009

H Ελλάδα στην Eurovision ταξιδι στο παρελθον



Η Κλεοπατρα κυκλοφορησε 2 δισκους χωρις πολυ μεγαλη επιτυχια. Λιγα χρονια αργοτερα και ενω προετοιμαζε τον τριτο της δισκο ο συνεργατης και συζυγος της, Χριστος Λαγος (συνθετης και της ελληνικης συμμετοχης το 1992) σκοτωθηκε.














Ακομα ένα πολυ καλο τραγουδι που τιμησε το Ελληνικο τραγουδι εκτος συνορων...
Τα τελευταια χρονια κατεβαινουμε με αγγλικο στιχο...τι κριμα!



Τα σχολια δικα σας





























Σάββατο 9 Μαΐου 2009

Παρασκευή 8 Μαΐου 2009

Πέμπτη 7 Μαΐου 2009

Σάββατο 2 Μαΐου 2009

Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΟΥ ΜΕ ΕΚΦΡΑΖΕΙ (ΜΟΥΣΙΚΟΒΛΟΓΚΟΠΑΙΧΝΙΔΟ)









Τα αφιερωνω σε αυτους που αγαπουν την μουσικη λιγο παραπανω απο το κανονικο :P

Παρασκευή 1 Μαΐου 2009

Σάββατο 25 Απριλίου 2009

Πέμπτη 23 Απριλίου 2009

Τρίτη 14 Απριλίου 2009

Yπονοούμενα...



Το καβαλάει το καλάμι,το κρεμάει το κουρτινόξυλο,την υψώνει τη σημαία,τον σκαλίζει τον κήπο (σκυφτός),
το χουφτώνει το γκλομπ,το τινάζει το λάστιχο (ποτίσματος),το πιτσιλάει το ποτιστήρι,το λαξεύει το μάρμαρο,
την αμολάει την πετονιά,τη βάζει τη διπλή ταρίφα,το σουβλίζει το αρνάκι,τις τινάζει τις ελιές,το τραβάει το καζανάκι,
τις σιγοβράζει τις φακές,το τρυγάει το αμπέλι,τις μελώνει τις δίπλες,το ισιώνει το παλούκι,τη σφίγγει την τανάλια,
την ψυλλιάζεται τη δουλειά

τα σπάει τα μπετά,το σφυρίζει το πέναλτι,το λαδώνει το G3 (!),το ξυρίζει το φραγκόσυκο,τον ζαχαρώνει τον κουραμπιέ,
τον ξυρίζει τον πίθηκο,την ξεφλουδίζει τη μπανάνα,το γυρίζει το μπιφτέκι,το γυαλίζει το παρμπρίζ,τα αλατίζει τα τουρσάκια,
την ποτίζει τη γλαστρούλα,τα πατάει τα σταφύλια,τον λαδώνει τον σουμιέ,το φοράει το κολάν,το κουρεύει το γκαζόν,
την κουνάει την καμπάνα,το καταπίνει το λουκούμι,το πασαλείβει το μιλφέϊγ,την τρώει τη σαντιγί,το ρουφάει το εκμέκ,
τον μελώνει τον ζελέ,τον μπουκώνει τον γιαρμά,τη φουσκώνει τη σαμπρέλα,τον ψιλοκόβει τον πατσά,το κουρδίζει το ρολόι,
το καίει το Σι Ντι

τη δουλεύει την αντλία,την ξυρίζει τη Χουάνα (!),το ταΐζει το Λιζοπαϊν στον Ροχέλιο (!!),τον προσκυνάει τον τελέστορα
(από τα κοσμητικά επίθετα που αποδίδει ο Δημοσθένης –ένας είναι, βρε,ο Δημοσθένης- στον θεό Απόλλωνα),
τον πατάει τον ναργιλέ,το ξύνει το καρότο,τον κουμπώνει τον σύρτη,τις γουστάρει τις οπίσθιες προβολές,
τη στύβει τη σουπιά,το τρώει το σαγανάκι,το φέρνει βόλτες το καβούρι, ον τηγανίζει τον σπάρο,τη σπαρταράει τη συναγρίδα,
τον τηγανίζει τον κιοφτέ,το ζαλίζει το κουνούπι,τον απλώνει τον τραχανά,το χαϊδεύει το γατάκι,τον λαδώνει τον μεντεσέ,
τον ψαρεύει τον ροφό,το συνδέει το scart (!),το ρουφάει το αυγό

την αλείφει τη μερέντα, το αλατίζει το πιπέρι, το ανοιγοκλείνει το συρτάρι, τον φουσκώνει τον Αγιοβασίλη (!!),
το χτενίζει το κανταΐφι, το ραντίζει το οικόπεδο, την καθαρίζει την πατάτα, το κόβει φέτες το αγγούρι, το τυλίγει το σουβλάκι
, το ξεφλουδίζει το ακτινίδιο, τη βουτάει την παπάρα, το ρουφάει το αχνιστό, τη μαδάει τη μαργαρίτα, το σφίγγει το μπουλόνι,
τον σουρώνει τον φιδέ, τη χαλαρώνει τη βαλβίδα, το τινάζει το χαλί, το φοράει το γουνάκι, τον κάνει βαθιά τον σταυρό του,
το στρίβει το πούρο, το σαλιώνει το πούρο, το αλευρώνει το μπαρμπούνι

το γεμίζει το παστίτσιο,τον φιστικώνει τον μπακλαβά,το γυρίζει το κεμπάπ,το γυαλίζει το πόμολο,
το βάζει το ψητό στο φούρνο,τις ρίχνει τις τιράντες,το σηκώνει το σακάκι,τη μελώνει την τηγανίτα,
το φουρνίζει το κρεατάκι,το λαδώνει το παξιμάδι,το σηκώνει το ράσο,την τρίβει τη λαμπάδα,τον ανοιγοκλείνει τον διακόπτη,
το ξετυλίγει το πηνίο,τον τρώει τον γρόγγο (ψάρι),τη βάζει την κάλτσα στο συρτάρι,του το πατάνε το γρασίδι,
το μπουκώνει το πιροσκί,τον κρατάει τον στυλό (sic),το ρουφάει το μεδούλι,την τινάζει την αμυγδαλιά,
ην κουνάει την αχλαδιά,την προωθεί την κλήση,το μαστιγώνει το δελφίνι

την ξυρίζει τη μαϊμού,το ρίχνει το κρέας στο πορτ μπαγκάζ (!) τη σουζάρει την… κοσμοσφαίρα,τον ξεφλουδίζει τον γιαρμά,
το αφαλατώνει το νερό,την καπακώνει τη λεκάνη,τις αλλάζει τις ταχύτητες,το μουχλιάζει το ροκφόρ (!!),
το λαδώνει το κουλούρι,το γυαλίζει το κουτάλι, ην τρίζει την όπισθεν, ον σφίγγει τον μπότζο,τα ακούει τα τρένα (!!!),το δαγκάνει το μαξιλάρι, τον λιμάρει τον ξιφία,την μελώνει την τουλούμπα, ο αλείφει το βουτυράκι, η γυρνάει τη φρυγανιά,
το κανελώνει το ρυζόγαλο,τη ζαχαρώνει την κομπόστα,το ρουφάει το κανελόνι, ις μαζεύει τις ελιές

το ζυμώνει το τσουρέκι, ο τυλίγει το κοκορέτσι,το τροχίζει το αμόνι,το βουτάει το παξιμάδι,το μαζεύει το σαπούνι,
το καταπίνει το χάπι,τον κουρδίζει τον μπαγλαμά,τον «γιατρεύει» τον σκίουρο, ο πάει το γράμμα,τη βάζει την όπισθεν,
το χωνεύει το σουτζούκι, η χωνεύει τη ζαργάνα, ο προσκυνάει το μαδέρι,το καταπίνει το κουκούτσι,το μπαζώνει το πηγάδι,
το τραβάει το χειρόφρενο,την πιάνει την ??κωλιά»,το παίζει το τρομπόνι,τον εκτοξεύει τον πύραυλο,την ανεβάζει την κεραία,
το χαϊδεύει το ανακόντα (!!!),

τον κάνει τον σημαιοφόρο,τον βοσκάει τον κένταυρο,τις παίζει τις χορδές,την παριστάνει τη σκούπα,τον πάει τον απορροφητήρα,
το κρατάει το δόρυ,τη ρυθμίζει την ένταση,την παριστάνει την μπασκέτα,το κρατάει το μπαστούνι,
τον βάζει τον φορτιστή στην πρίζα,το εξαερώνει το καλοριφέρ

Δευτέρα 13 Απριλίου 2009

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ



Αγαπη Υγεια σε ολους και καλο Πασχα να εχουμε.
Το μυαλο μου ομως εχει σταματησει στον Τενεζο τον Θεοδωρη...ειμαστε ολοι μαζι του.

Κυριακή 12 Απριλίου 2009

ΜΟΡΦΩΣΗ …. ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ



ΑΓΓΛΙΚΑ

Into the spot : είν' του Δεσπότ'
Into you talloom to you : είν' του γιού, τ' άλλου μ' του γιού
To you too funny : του γιού του Φάνη
Sleep for us : σλίπ φοράς
A nice party : ε, να η Σπάρτη
F. you fot's : έφ'γε ου Φώτ'ς
She has money : συ χεσμένη
Kill kiss : Κιλκίς


ΙΣΠΑΝΙΚΑ
Tapa bani eras : τάπα μπανιέρας
Patos ala tieras : πάτος αλατιέρας
A cumba jero : ακούμπα γέρο
C' ela ves pas : σέλα βέσπας
Los tro mos se sela vespas : λοστρόμος σε σέλα βέσπας
Sanides en garcies : σανιδες εγκάρσιες
Himenes javathes : χυμένες γαβάθες

ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ
Sfachtus : σφάχτους
Biete, richeinere : μπείτε, ρηχά είναι ρε

ΓΑΛΛΙΚΑ
L' emi boucallion : λαιμοί μπουκαλιών
Cra ci varellon : κρασί βαρελιών
Qu' est qui l' ya : και σκυλιά
C' est la pas piou : σέλα παπιού
G'elle c'est que c'est que c'est baul : ζελέ σε κεσέ και σε μπολ


ΙΤΑΛΙΚΑ
La mia volo ela me caro : Λαμία-Βόλο έλα με κάρο
Canto me lato : κάν'το μελάτο
Adiamo cimento : αντί άμμο, τσιμέντο

ΚΙΝΕΖΙΚΑ
Sin gai ka : συγκάηκα
Κai kaki iu hiu : καϊκάκι Ίου-Χίου

ΚΟΡΕΑΤΙΚΑ
Ekatsi kutsika tsika : έκατσ' η κουτσή κατσίκα
Yayaka deka matsakya tsay : γιαγιάκα δέκα ματσάκια τσάι

ΑΡΑΒΙΚΑ

Koul akoub atab aoul alou : Κούλα ακούμπα τα μπαούλα αλλού
Akouba tabaoula koubaroula koulalu : Ακούμπα τα μπαούλα κουμπαρούλα
Κούλα αλλού
Mih alim tohal imuhal ase : Μιχάλη μ'το χαλί μου χάλασε
Tahala tahalasa : Τα'χα αλλά τα χάλασα

ΙΑΠΩΝΕΖΙΚΑ
Travato kazanaki : τράβα το καζανάκι
Metrameto Harakaki : μέτρα με το χαρακάκι
Solinaki yaura : σωληνάκι για ούρα
Kafasaki yamura : καφασάκι για μούρα
Takata kasoni e nakasaki : τάκα-τάκα σώνει ένα κασάκι
Nashushiro tokasoni : να σου σύρω το κασόνι
Yatohoma : για το χώμα
Ostayasupa : οστά για σούπα
Kitamtaura : κοίτα μ' τα ούρα
Yakitamutaura : για κοίτα μου τα ούρα
Yakaura : για καούρα
Yahamoura : για χαμούρα
Suyamoto mayazaki : σου γαμώ το μαγαζάκι

ΡΩΣΙΚΑ
Voskaya : βόσκαγα



ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΑ

Stoika Naduleva : στο ΙΚΑ να δούλευα.



ΣΚΑΝΔΙΝΑΒΙΚΑ
Skavii oulen : σκάβει η ΟΥΛΕΝ



ΤΟΥΡΚΙΚΑ
Oh aman tamat orman : ωχ αμάν τα ΜΑΤ ορμάν



ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΑ

Topatu papu : το πα του παππού
Akumba ula tabaula kula : ακούμπα ούλα τα μπαούλα Κούλα

Παρασκευή 10 Απριλίου 2009

Οι νέες μορφές Βίας...



Αδιανόητες ενέργειες που συμβαίνουν στο εξωτερικό έζησαν όσοι βρέθηκαν στη σχολή του ΟΑΕΔ στου Ρέντη το πρωί της Παρασκευής.

Νεαρός για άγνωστους μέχρι στιγμής λόγους άνοιξε πυρ εναντίον δύο υπαλλήλων και ενός σπουδαστή, ο οποίος φαίνεται ότι ήταν συμφοιτητή τους και ο ίδιος αυτοπυροβολήθηκε. Το περιστατικό σημειώθηκε στα κτίρια του ΟΑΕΔ, τα οποία βρίσκονται επί της οδού Πέτρου Ράλλη 83.

Οι τραυματίες, δύο υπάλληλοι ενός σουπερμάρκετ και ένας σπουδαστής έχουν διακομισθεί στο Γενικό Κρατικό Νίκαιας, ενώ η κατάσταση του δράστη και του συμφοιτητή του κρίνεται σοβαρή. Στο σημείο βρίσκεται αστυνομική δύναμη, η οποία έχει συλλέξει και τα δύο όπλα μικρού διαμετρήματος που έφερε ο δράστης.

Σύμφωνα με πληροφορίες από το υπουργείο Υγείας, ο δράστης αυτοπυροβολήθηκε στο κρανίο και είναι σε βαριά κατάσταση. Επίσης, ο συμφοιτητής του φέρει τυφλό τραύμα στο θώρακα και χειρουργείται.

Οι άλλοι δύο τραυματίες νοσηλεύονται εκτός κινδύνου, με τραύματα στα άκρα.

Όπως έγινε γνωστό ο 19χρονος δράστης, πυροβόλησε, για αδιευκρίνιστους μέχρι στιγμής λόγους, έναν συμφοιτητή του στο προαύλιο των σχολών του ΟΑΕΔ παρουσία του πατέρα του την ώρα που τον οδηγούσε στη σχολή.

Στη συνέχεια, ο δράστης έφυγε από το σημείο και κατευθύνθηκε προς ένα σούπερ μάρκετ, που βρίσκεται δίπλα στις σχολές του ΟΑΕΔ. Εκεί δύο υπάλληλοι προσπάθησαν να τον αφοπλίσουν και ο 19χρονος τους πυροβόλησε, τον έναν στο χέρι και τον άλλον στο πόδι. Αμέσως μετά, ο δράστης κάθισε σε ένα παγκάκι και έστρεψε το όπλο εναντίον του.

Σύμφωνα με μαρτυρίες ανθρώπων που τον γνώριζαν, ο νεαρός αυτόχειρας ήταν χαμηλών τόνων και δεν είχε δημιουργήσει ποτέ του προβλήματα. Πληροφορίες της τελευταίας στιγμής, αναφέρουν ότι ο δράστης άφησε σημείωμα που εξηγεί την πράξη του. Το σημείωμα αναφέρει ότι οι συμμαθητές του τον μείωναν και τον απαξίωναν και γι΄ αυτό το λόγο αποφάσισε να προβεί σε αυτή την πράξη.

Πέμπτη 9 Απριλίου 2009

Λαθραία



Ένας τύπος με μηχανή , πάει να περάσει τα Μεξικανικά σύνορα με δύο σάκους να ισορροπούν στους ώμους του .
Φρουρός : " Τι έχεις στους σάκους ; "
Τύπος : " Αμμο ! "
Ο φρουρός τον κατεβάζει από τη μηχανή , ψάχνει τους σάκους ... γεμάτοι άμμο . Ο τύπος τα μαζεύει , ανεβαίνει στη μηχανή και φεύγει . Μετά από δύο εβδομάδες , πάλι τα ίδια ...
Φρουρός : " Τι έχεις εκεί ; "
Τύπος : " Αμμο ! "
Φρουρός : " Κατέβα να σε ψάξουμε ".
Τα ίδια ... τίποτα παρά άμμος και ο τύπος ανέβηκε στη μηχανή και έφυγε .
Κάθε δύο εβδομάδες , επί έξι μήνες , οι έρευνες συνεχίστηκαν . Τελικά , μια βδομάδα ο τύπος δε φάνηκε . Ωστόσο , τον πέτυχε ο φρουρός στο κέντρο της πόλης και του λέει :
" Κολλητέ , μας είχες τρελάνει . Ξέραμε ότι κάτι πέρναγες λαθραία πάνω - κάτω . Δε θα πω τίποτα σε κανέναν ... τι λαθραία περνούσες απ τα σύνορα ; "
Κι ο τύπος απαντά :
" Μοτοσικλέτες " .

Κυριακή 5 Απριλίου 2009

Just Girls!



Τεχνικός: -Τι είδους υπολογιστή έχετε;
Γυναίκα πελάτης: - Έναν άσπρο;

Πελάτης: - Ναι, γεια σας, δεν μπορώ να βγάλω τη δισκέτα από τον υπολογιστή μου.
Τεχνικός: - Δοκιμάσατε να πατήσετε το κουμπί;
Πελάτης: - Ναι, ναι, αλλά φαίνεται ότι έχει κολλήσει.
Τεχνικός: - Περίεργο αυτό. Θα σας στείλω κάποιον να το δει.
Πελάτης: - Αχ, όχι, περιμένετε... Δεν την έχω βάλει τη δισκέτα τελικά μέσα, είναι πάνω στο γραφείο μου, συγγνώμη.

Τεχνικός: - Πατήστε στο εικονίδιο "ο υπολογιστής μου" που βρίσκεται αριστερά στην οθόνη.
Πελάτης: - Αριστερά όπως το βλέπετε εσείς ή εγώ;

Τεχνικός: - Καλημέρα σας. Μπορώ να σας εξυπηρετήσω;
Πελάτης: - Ναι, δεν μπορώ να τυπώσω.
Τεχνικός: - Λοιπόν, κάντε κλικ στο "Έναρξη" και...
Πελάτης: - Ακου φίλε, μη μου αρχίζεις την τεχνική ορολογία! Δεν είμαι κι ο Μπιλ Γκέιτς!

Πελάτης: - Ναι, γεια σας, με λένε Μάρθα, δεν μπορώ να τυπώσω. Κάθε φορά μου βγάζει ένα μήνυμα "can't find printer". Πήρα τον εκτυπωτή και τον έβαλα ακριβώς μπροστά στην οθόνη, αλλά ακόμα μου λέει ότι δεν μπορεί να τον βρει;

Πελάτης: - Ναι, το πρόβλημά μου είναι ότι δεν μπορώ να τυπώσω το κόκκινο χρώμα.
Τεχνικός: - Ο εκτυπωτής σας είναι έγχρωμος;
Πελάτης: - Εεεεεεε... ευχαριστώ.

Τεχνικός: - Τι υπάρχει στην οθόνη σας τώρα, κυρία μου;
Πελάτης: - Ένα αρκουδάκι που μου πήρε ο φίλος μου από το σούπερ μάρκετ.

Πελάτης: - Το πληκτρολόγιό μου δεν δουλεύει.
Τεχνικός: - Είστε σίγουρος ότι είναι συνδεδεμένο στο πίσω μέρος του υπολογιστή;
Πελάτης: - Όχι, δεν μπορώ να δω από πίσω.
Τεχνικός: - Πάρτε το πληκτρολόγιο και κάντε 10 βήματα προς τα πίσω.
Πελάτης: - Οk.
Τεχνικός: - Το πληκτρολόγιο έρχεται μαζί σας;
Πελάτης: - Ναι.
Τεχνικός: - Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι συνδεδεμένο. Κοιτάξτε εκεί γύρω. Υπάρχει κανένα άλλο πληκτρολόγιο;
Πελάτης: - Ναι, βλέπω ένα άλλο στο γραφείο. Α! Αυτό δουλεύει!

Τεχνικός: - Το password σας είναι ένα μικρό γράμμα "μ" όπως λέμε "μήλο", ένα κεφαλαίο "Σ" όπως λέμε "σκύλος", και ο αριθμός 7.
Πελάτης: - Το 7 μικρό ή κεφαλαίο;

Πελάτης: - Δεν μπορώ να μπω στο internet.
Τεχνικός: - Το password είναι σίγουρα σωστό;
Πελάτης: - Ναι, είδα τον συνάδελφό μου που το έγραφε.
Τεχνικός: - Και ποιο είναι το password;
Πελάτης: - Πέντε αστεράκια.

Τεχνικός: - Ποιο antivirus πρόγραμμα χρησιμοποιείτε;
Πελάτης: - Το Netscape.
Τεχνικός: - Αυτό δεν είναι antivirus.
Πελάτης: - Αχ, συγγνώμη, το Internet Explorer.

Πελάτης: - Ναι, γεια σας, έχω ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Ένας φίλος μου έβαλε ένα screensaver στον υπολογιστή μου, αλλά κάθε φορά που κουνάω το ποντίκι χάνεται...

Σάββατο 4 Απριλίου 2009

http://tenezos.blogspot.com/



50 μερες παλευει με τον θανατο και με την αδιαφορια.

ΝΤΡΟΠΗ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΦΕΡΑΝ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ!

Τετάρτη 1 Απριλίου 2009

ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ YOU TUBE!




Οι λυσεις ειναι 3:

1.κρεμας αναποδα το μονιτορ σου.
2.Σπας τον λαιμο σου μεχρι να σκουξεις.
3.Πας στην Αυστραλια που εκει ειναι τα πανω κατω και τα κατω πανω.

Για 1 Απριλιου απλα εγραψαν!!!

Τρίτη 31 Μαρτίου 2009

ΠΕΙΡΑΜΑ 4



ΣΑΠΟΥΝΙ ΣΕ ΦΟΥΡΝΟ ΜΙΚΡΟΚΥΜΑΤΩΝ

ΠΕΙΡΑΜΑ 3



ΚΑΠΟΤΑ ΣΕ ΦΟΥΡΝΟ ΜΙΚΡΟΚΥΜΑΤΩΝ

ΠΕΙΡΑΜΑ 2



ΚΙΝΗΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΣΕ ΦΟΥΡΝΟ ΜΙΚΡΟΚΥΜΑΤΩΝ!

ΠΕΙΡΑΜΑ 1




ΜΠΑΛΑΚΙ ΠΙΝΓΚ ΠΟΝΓΚ ΣΕ ΦΟΥΡΝΟ ΜΙΚΡΟΚΥΜΑΤΩΝ

Σάββατο 28 Μαρτίου 2009

TECHTONIK DANCE





Το νεο ειδος νεανικου χορου που εχει εξαπλωθει σε ολο τον πλανητη!
Μου αρεσαν πολυ αυτα τα κλιπακια μονο και μονο επειδη γουσταρουν αυτο που κανουν!

Πέμπτη 26 Μαρτίου 2009

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΤΕΝΕΖΟΣ



ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΤΕΝΕΖΟΣ - LIVE ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ: Στις 700.000 έφτασαν οι επισκέψεις αλλά κανείς δεν είναι εκεί..


Αγαπητοί φίλοι αναγνώστες, συνάνθρωποι, συμπατριώτες και όπως αλλιώς θα θέλατε να λέγεστε έχετε καταλάβει τι παίζεται στο κέντρο της Αθήνας, τι παίζεται στην Ελλάδα?
Απο την Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου ένας άνθρωπος έχει κατέβει στο κέντρο της Αθήνας στην οδό Πατησίων 70, έχει στήσει μια σκηνή στο πεζοδρόμιο μέσα στο καταχείμωνο με τις χαμηλότερες θερμοκρασίες που αγγίζουν τους 0 και κάτω βαθμούς και εδώ και 2 βδομάδες σχεδόν δεν έχει βάλει μπουκιά στο στόμα του..
Ο Θοδωρής Τενέζος ξεκίνησε απεργία πείνας και όπως φαίνεται αποφάσισε να βάλει τέρμα στη ζωή του, απο αγανάκτηση και αηδία για όσα συμβαίνουν γύρω μας.

Στο κείμενο που μοιράζει ατον κόσμο είναι ξεκάθαρος:

“Τα μεγάλα συμφέροντα με την ανοχή της Επιτροπής Ανταγωνισμού προκαλούν ακρίβεια, οικονομική ανασφάλεια, κλείσιμο των μικρομεσαίων, ανεργία και φτώχεια”

Και τα αιτήματα, ξεκάθαρα και αυτά, αλλαγή της επιτροπής αυτής τώρα, έρευνα του καρτέλ χάλυβα και προστασία των θυμάτων διαφόρων καρτέλ δηλαδή όλων μας!

Και αναρωτιέμαι δεν ανησυχήσαμε όταν είδαμε το υποτιθέμενο φρέσκο γάλα να πουλιέται προς 1,30 το λίτρο ανεξάρτητα απο την εταιρία και τη μάρκα, δεν ανησυχήσαμε όταν είδαμε την βενζίνη να φτάνει συντονισμένα στο 1,5 ευρώ, όταν είδαμε την ντομάτα σε όλους τους πάγκους της λαϊκής να έχει επίσης 1,5 ευρώ, τα εισιτήρια στα καράβια, ένα κάρο προϊόντα στο super market όπως το λάδι τα μακαρόνια τα παξιμάδια, δεν υπαρχει πια καμμιά διαφορά στις τιμές λές και όλα έχουν την ίδια ποιότητα και το ίδιο κόστος παραγωγής!

Η ποιότητα μάλλον λίγο πολύ είναι ίδια αφου τα πάντα είναι ήδη μεταλλαγμένα και ποτισμένα με επικίνδυνα χημικά στα οποία φυσικά οφείλεται και η αύξηση των θανάτων απο καρκίνο.

Μας σκοτώνουν αργά και σταθερά μια χούφτα έλεεινοί χτικιάρηδες για να ικανοποιήσουν την αρρωστημένη φιλοδοξία τους για περισσότερα λεφτά. Και κάτω απ’αυτούς μια στρατιά λαμόγια απ’αυτά που συναντάμε καθημερινά στις δημόσιες υπηρεσίες και σε άλλα ελεύθερα επαγγέλματα γιατροί, δικηγόροι, ταβερνιάρηδες, χασάπηδες..

Μήπως μπορεί κάποιος να μου δώσει μια απάντηση? Ενας άνθρωπος πρώην επιχειρηματίας, με μια υγειή επιχείρηση που πρόσφερε δουλειά σε πάνω απο 200 οικογένειες, κάνει απεργία πείνας που μετά απο τόσες μέρες σε τέτοιες συνθήκες κινδυνεύει πλέον η ζωή του.

Και η ερώτηση είναι απλή: ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΕΠΙΣΗΜΑ ΜΕΣΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ? Εχει δεν έχει δίκιο ο Χριστανός δεν θάπρεπε να το έχουν περάσει σαν είδηση ακόμη και στα ψιλά? Εχει βουήξει το σύμπαν, πάνω απο 600.000 έχουν περάσει σε κάποιο απο τις δεκάδες να μην πω εκατοντάδες Web Sites που αναμεταδίδουν ζωντανά την εικόνα του Θοδωρή Τενέζου που λοιώνει μέρα με τη μέρα σε ένα πεζοδρόμιο..

Που είναι το Mega o Antenna to Alter o Alpha? Που είναι ο Sky και η καθημερινή? Που είναι ο Χατζηνικολάου, ο Ευαγγελάτος ο Τράγκας ο Κακαουνάκης όλοι αυτοί οι δημοσιογραφάρες που τους κάνουμε την τιμή να τους βλέπουμε και να τους ακούμε τόσα χρόνια?

Τι γίνεται θεωρούν ότι δεν αποτελεί είδηση? ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ? Εσείς δεν λέγατε Κύριε Καραμανλή ότι νοιάζεστε για όλους τους Έλληνες Πολίτες? Να τώρα που ένας συνάνθρωπος μας καταγγέλει με στοιχεία μια υπηρεσία που παρουσιάζεται σαν ανεξάρτητη αρχή με διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια την επιτροπή ανταγωνισμού.

Δανείζομαι απο το επίσημο Site της επιτροπής ανταγωνισμού τα παρακάτω ενδιαφέροντα:

“Η Επιτροπή Ανταγωνισμού (Ε.Α.) είναι θεματοφύλακας της εύρυθμης λειτουργίας της αγοράς και εγγυάται την εφαρμογή του δικαίου του ανταγωνισμού. H Eπιτροπή Ανταγωνισμού λειτουργεί ως ανεξάρτητη αρχή και έχει διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια.
Γενικοί Στόχοι
Διατήρηση ή αποκατάσταση της υγιούς ανταγωνιστικής δομής της αγοράς
Προστασία των συμφερόντων του καταναλωτή
Οικονομική ανάπτυξη
Μέσα

Καταπολέμηση των πρακτικών που περιορίζουν ή νοθεύουν τον ανταγωνισμό και καταλήγουν σε βλάβη των καταναλωτών
Καταπολέμηση των φραγμών εισόδου στην αγορά, η οποία πρέπει να είναι ελεύθερη και ανοιχτή για όλες τις επιχειρήσεις

Υγιής ανταγωνισμός σημαίνει:

Αύξηση της αποτελεσματικότητας, της παραγωγικότητας, των επενδύσεων, της έρευνας και ανάπτυξης και της καινοτομίας.
Μείωση των τιμών, βελτίωση της ποιότητας και του εύρους των παρεχομένων προϊόντων και υπηρεσιών, με επακόλουθα αφενός μεν τη διεύρυνση των επιλογών για τους καταναλωτές και την αύξηση της αγοραστικής τους δύναμης, αφετέρου δε την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και την ανάπτυξη της οικονομίας και της κοινωνικής ευημερίας εν γένει… ”

Διαβάστε περισσότερα εδώ: http://www.epant.gr/content.php?Lang=gr&id=16

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2009

ΑΠΛΑ ΚΟΡΥΦΗ!



-Μπαμπά, μπαμπά στο σχολείο, με φωνάζουν μαφιόζο...
-Καλά, θα περάσω να το κανονίσω.
-Ωραία, κοίτα να φανεί σαν ατύχημα ε;


-Μαμά σήμερα που έκλεισα τα 16 μπορώ να φορέσω σουτιέν;
-Όχι Γιωργάκη.


Συζητούσαν δυο ξανθιές:
-Ρε συ Μαρία που παει το φως όταν το σβήνεις?
-Ξερω 'γω μωρε Σούλα, κρύβεται.
-Ναι, αλλα που παει και κρύβεται?
-Δεν ξερω. Άσε, θα πάω σπίτι να το σκεφτώ και θα σε πάρω τηλέφωνο να σου πω.
Μετα από μισή ώρα χτυπαέι το τηλέφωνο.
-Έλα εγώ είμαι, βρήκα που παει το φως όταν το σβήνουμε. Έρχομαι από εκεί να σου πω.
Πάει η Μαρία ξάνα στο σπίτι της Σούλας.
-Λοιπόν Σούλα, σβησε ολα τα φωτα.
-ΟΚ, τα εσβησα όλα.
-Ωραία, τώρα άνοιξε σιγά σιγά την πόρτα του ψυγείου...


Μια ξανθιά καθώς προχωρούσε βλέπει ένα μηχάνημα που έβγαζε coca cola, sprite... Βγάζει ένα κέρμα το ρίχνει, πέφτει μια coca cola. Μετά βγάζει άλλο ένα κέρμα, το ρίχνει και ξανά coca cola. Το έκανε συνέχεια μέχρι που είχε μαζευτεί κόσμος από πίσω γιαbνα πάρουν ένα αναψυκτικό. Οπότε ακούγεται μια φωνή:
- Αντε, τελείωνε πια!!
Και η ξανθιά όλο χαρά απαντάει:
- Ασε με τώρα που έχω ρέντα!!!!

Ένας τυφλός μπαίνει κατά λάθος σ' ένα μπαρ για γυναίκες.
Σκαρφαλώνει σ' ένα σκαμνί κι αφού παραγγείλει λέει, θεωρώντας ότι μιλάει στον μπάρμαν:
- Θέλεις να σου πω το τελευταίο ανέκδοτο για ξανθιές;
Απόλυτη ησυχία πέφτει ξαφνικά στο μπαρ και μια βαριά γυναικεία φωνή του λέει:
- Πριν πεις το αστείο σου, πρέπει να ξέρεις πέντε πράγματα:
1. Η μπαργούμαν είναι ξανθιά.
2. Η σερβιτόρα είναι ξανθιά.
3. Εγώ είμαι 1.80, 100 κιλά, ξανθιά, με μαύρη ζώνη στο καράτε.
4. Η γυναίκα που κάθεται δεξιά σου είναι ξανθιά και επαγγελματίας της άρσης βαρών.
5. Η γυναίκα στ' αριστερά σου είναι ξανθιά και μόλις αποφυλακίστηκε για φόνο.
Λοιπόν; Θέλεις ακόμη να το πεις το ανέκδοτο;
Και ο τυφλός:
- Ε, όχι! Αμα είναι να το εξηγήσω πέντε φορές.


Πάει ο Τοτός στην Αννούλα και λέει :
-Έλα σπίτι μου να ακούσουμε μουσική.
-Γιατί?
-Έλα μωρέ, και αν δεν σου αρέσει ντύνεσαι και φεύγεις...

Τρίτη 24 Μαρτίου 2009

ΑΠΑΝΤΗΣΤΕ ΜΕ ΦΩΣ! λενε καποιοι bloggers ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ!




O ΤΟΠΟΣ ΜΟΥ ΚΑΠΟΤΕ ΗΤΑΝ ΓΕΜΑΤΟΣ ΜΕ ΔΑΣΟΙ ΚΑΙ ΖΩΑ...ΝΑ ΠΩς ΚΑΤΑΝΤΗΣΕ ΠΙΑ...

ΚΑΠΟΙΟΙ ΟΜΩΣ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΠΩΣ...


Pαγδαία αύξηση κρουσμάτων καρκίνου στην Πτολεμαΐδα


Οι τέσσερις ατμοηλεκτρικοί σταθμοί της ΔΕΗ στο λεκανοπέδιο της Πτολεμαΐδας είναι από τα πλέον ρυπογόνα εργοστάσια στη χώρα μας.

Το ελληνικό κράτος κωφεύει επί δεκαετίες στις διαμαρτυρίες των κατοίκων για περιορισμό της ρύπανσης.Ο καρκίνος και τα καρδιαγγειακά νοσήματα παρουσιάζουν αύξηση με γεωμετρική πρόοδο ανά δεκαετία.

Τη δεκαετία 1950-59, την περίοδο δηλαδή που άρχισε η κατασκευή των μονάδων, τα ποσοστά θανάτων εξαιτίας καρκίνου δεν ξεπερνούσαν το 14%.

Είκοσι χρόνια μετά έφτασε σχεδόν στο 21%.

Στην πενταετία 2000-2005 ξεπέρασε το 30%.

Η πορεία των θανάτων εξαιτίας των καρδιαγγειακών νοσημάτων το 1950 μετά βίας πλησίαζε το 3%.

Τη δεκαετία 1970-79 ξεπέρασε το 18% ενώ σήμερα κυμαίνεται περίπου στο 33%.

Η περιοχή της κεντροδυτικής Μακεδονίας πληρώνει αδιαμφισβήτητα την ανάπτυξη της χώρας με υψηλό κόστος ζωής.

Μία μη κυβερνητική οργάνωση, το ίδρυμα Μαραγκοπούλου για τα δικαιώματα του ανθρώπου αποφάσισε να δραστηριοποιηθεί προκειμένου να βελτιωθεί η ζωή των ανθρώπων που ζουν στην περιοχή.
Το ίδρυμα κατέθεσε προσφυγή στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Κοινωνικών Δικαιωμάτων κατά του ελληνικού κράτους και η επιτροπή απεφάνθη ότι επί δεκαετίες το κράτος δεν προέβλεψε τις βλαβερές συνέπειες στο περιβάλλον, ούτε ανέπτυξε στρατηγικές πρόληψης των κινδύνων για την υγεία των κατοίκων της περιοχής.

Αν και η απόφαση δεν είναι δεσμευτική, εντείνει την πίεση προς το ελληνικό κράτος να προβεί σε ριζικές αλλαγές προκειμένου να διαφυλαχθεί η δημόσια υγεία και το περιβάλλον.

Στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Κοινωνικών Δικαιωμάτων μπορούν να προσφύγουν και μη κυβερνητικές και άλλες οργανώσεις, χωρίς να έχουν εξαντλήσει πρώτα όλα τα ένδικα μέσα της χώρας τους. Δεν απαιτείται ο φορέας που προσφεύγει να στοιχειοθετήσει ότι έχει έννομο συμφέρον.

Οι κάτοικοι του δημοτικού διαμερίσματος Ακρίνης Κοζάνης συνεχίζουν την κατάληψη των ταινιοδρόμων μεταφοράς λιγνίτη του ατμοηλεκτρικού σταθμού της ΔΕΗ στον Άγιο Δημήτριο ζητώντας τη μετεγκατάσταση του οικισμού τους.

Όπως ισχυρίζονται οι κάτοικοι της περιοχής σε περίπτωση που δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους θα συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις τους επ' αόριστον.

Σκάϊ.gr


ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΕΙ ΠΩΣ ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΝΑΒΟΥΝ ΤΟ AIR CONDITION ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΛΛΟΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΚΙΝΟΓΟΝΟ ΤΕΦΡΑ!

ΜΙΑ ΩΡΑ ΔΕΝ ΘΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΛΛΑ ΙΣΩΣ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΕΝΑ ΜΗΝΥΜΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΚΟΥΝ!

Για την Αμαλία...







http://fakellaki.blogspot.com/

Σάββατο 21 Μαρτίου 2009

To Mood Radio έχει το δικό του Blog!



http://radiomood.blogspot.com


Μεγιές!

Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΓΗΣ

Τι είναι η Ώρα της Γης

Η Ώρα της Γης (EARTH HOUR) ξεκίνησε ως μία εκστρατεία ευαισθητοποίησης που καλούσε τους πολίτες του Σίδνεϊ για να σβήσουν τα φώτα τους ένα βράδυ, για μια ώρα. Η ενέργεια αυτή σύντομα μετατράπηκε σε μία από τις μεγαλύτερες πρωτοβουλίες ενάντια στην κλιματική αλλαγή παγκοσμίως. Φέτος, στις 20.30 το Σάββατο 28 Μαρτίου, καλούμε τους πολίτες σε ολόκληρο τον κόσμο να σβήσουν τα φώτα τους για μία ώρα – την Ώρα της Γης. Στόχος μας είναι να συμμετάσχουν 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι, σε περισσότερες από 1000 πόλεις, και όλοι μαζί να αποδείξουμε πως είναι δυνατόν να δράσουμε ενάντια στην υπερθέρμανση του πλανήτη.

Η Ώρα της Γης ξεκίνησε το 2007 στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας με τη συμμετοχή 2.2 εκατομμυρίων νοικοκυριών και επιχειρήσεων που έσβησαν τα φώτα τους για μία ώρα. Μόλις έναν χρόνο αργότερα η εκστρατεία μετατράπηκε σε ένα παγκόσμιο κίνημα για το κλίμα με τη συμμετοχή 100 εκατομμυρίων ανθρώπων σε 35 χώρες. Παγκοσμίως γνωστά κτίρια και τοποθεσίες όπως η γέφυρα Golden Gate και το Κολοσσαίο, σκοτείνιασαν για μία ώρα και μετατράπηκαν σε σύμβολα ελπίδας για ένα πρόβλημα που γίνεται κάθε ώρα και πιο έντονο.

Η Ώρα της Γης 2009 απευθύνεται σε κάθε πολίτη, κάθε επιχείρηση και κάθε ανθρώπινη κοινότητα στον πλανήτη. Μας καλεί να δράσουμε, να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να συμμετέχουμε ενεργά σε πρωτοβουλίες για ένα βιώσιμο μέλλον. Πασίγνωστες τοποθεσίες, μνημεία και κτίρια σε όλο τον πλανήτη θα σκοτεινιάσουν και φέτος. Άνθρωποι σε όλο τον κόσμο θα σβήσουν τα φώτα τους και θα ενώσουν για μία ώρα τις ζωές για το μέλλον του πολύτιμου πλανήτη μας.

Περισσότερες από 64 χώρες συμμετέχουν στην Ώρα της Γης 2009. Αυτός ο αριθμός μεγαλώνει καθημερινά, καθώς οι άνθρωποι καταλαβαίνουν πως μία τόσο απλή ενέργεια, όπως το να σβήσουν τα φώτα τους, μπορεί να έχει τόσο μεγάλη συμβολή στην έλευση της αλλαγής.

Η Ώρα της Γης είναι ένα μήνυμα ελπίδας και δράσης.

Παρασκευή 20 Μαρτίου 2009

Ιστορία Εκφράσεων Νο1



Τον πήραν στο ψηλό

Παρόλη τη σκληρότητα και τον τρόμο που βασίλευαν στο Βυζάντιο, οι επαναστάσεις δεν ήταν σπάνιο φαινόμενο. Πολύ συχνά, ο καταπιεζόμενος λαός ξεσηκωνόταν, άρπαζε τσεκούρια και μαχαίρια κι έπεφτε πάνω στους δυνάστες του, που τους κατακρεουργούσε. Όταν μια λαϊκή εξέγερση πετύχαινε, οι επαναστάτες ανακήρυσσαν δικό τους βασιλιά, έδιωχναν τους παλιούς αξιωματούχους της Αυλής κι έβαζαν δικούς τους στη θέση τους. Στη «Βασιλεύουσα» υπήρχε -έξω από το Επταπύργιο- ένα μέρος που ονομαζόταν Ψηλό, όπως εξακολουθεί να λέγεται ακόμη και σήμερα. Κι αυτό, γιατί η τοποθεσία ήταν πάνω από τη θάλασσα, δηλαδή ήταν μέρος ψηλό. Στο σημείο αυτό, οι επαναστάτες έσερναν αλυσοδεμένους τους πρώην βασανιστές τους, τους κρεμούσαν σ' ένα δέντρο κι άρχιζαν να τους διαπομπεύουν με το χειρότερο τρόπο. Μικροί και μεγάλοι, περνούσαν μπρος από τον τιμωρούμενο και τον έφτυναν ή του έριχναν λεμονόκουπες κλπ. Ύστερα τον ξεκρεμούσαν κι έτσι δεμένο τον πετούσαν στη θάλασσα. Με τον ίδιο σχεδόν τρόπο, τιμώρησαν τη Μαρία Κομνηνή, την ωραία αλλά σκληρή αυτοκράτειρα του Βυζαντίου. Από το περιστατικό αυτό και από την ονομασία της τοποθεσίας που πήγαιναν τους τιμωρημένους βγήκε η φράση «τον πήραν στο ψηλό».



Πλήρωσε τα μαλλιά της κεφαλής του

Οι φόροι πριν από το 19ο αιώνα ήταν τόσοι πολλοί στην Ελλάδα, ώστε, όσοι δεν είχαν να πληρώσουν, έβγαιναν στο βουνό. Για τη φοβερή αυτή φορολογία, ο ιστορικός Χριστόφορος Άγγελος, γράφει τα εξής χαρακτηριστικά: «Οι επιβληθέντες φόροι ήσαν αναρίθμητοι, αλλά και άνισοι. Έκτος της δεκάτης, του εγγείου και της διακατοχής των ιδιοκτησιών, εκάστη οικογένεια κατέβαλε χωριστά φόρον καπνού (εστίας), δασμόν γάμου, δούλου και δούλης, καταλυμάτων, επαρχιακών εξόδων, καφτανίων, καρφοπετάλλων καί άλλων εκτάκτων. Ενώ δε ούτω βαρείς καθ' εαυτούς ήσαν οι επιβληθέντες φόροι, έτι βαρύτερους καί αφόρητους καθίστα ο τρόπος της εισπράξεως και η δυναστεία των αποστελλομένων προς τούτο υπαλλήλων ή εκμισθωτών. Φόρος ωσαύτως ετίθετο επί των ραγιάδων (υπόδουλος - τουρκ. raya) εκείνων οίτινες έτρεφον μακράν κόμην». Από το τελευταίο αυτό, έμεινε παροιμιώδης η φράση: «πλήρωσε τα μαλλιά της κεφαλής του».



Τον κόλλησε στον τοίχο

Κάποτε, στον καιρό του Ρωμανού του Διογένη, ένας από τους στρατηγούς του, ο Ιωάννης Δημαράς, βγήκε μια νύχτα στους δρόμους του Βυζαντίου μαζί με τη συντροφιά του και όσους διαβάτες έβλεπε μπροστά του, τους έπιανε μαζί με την παρέα του και τους κολλούσε στον τοίχο μ' ένα είδος ρετσινιού και πίσσας, που υπήρχαν σε κάθε γωνιά, για να φωτίζονται οι δρόμοι. Το... αστείο αυτό έκανε τόση εντύπωση την επόμενη το πρωί, ώστε από εκείνη την ημέρα όλοι οι άρχοντες της Κωνσταντινούπολης, έβγαιναν σχεδόν κάθε νύχτα στους δρόμους, για να βρουν κανέναν αργοπορημένο και να τον κολλήσουν στον τοίχο. Από τότε, έμεινε ως τα χρόνια μας η φράση «τον κόλλησε στον τοίχο», που τη λέμε συνήθως, όχι μονάχα όταν ένα άτομο αδικεί ένα άλλο, αλλά κι όταν ακόμη βάζουμε κάποιον αναιδή στη θέση που του αξίζει.



Του έβαλε τα δυο πόδια σ’ ένα παπούτσι

Όλοι οι αυτοκράτορες του Βυζαντίου, διατηρούσαν στα παλάτια τους νάνους, για να τους διασκεδάζουν στα συμπόσια τους. Οι «τζουτζέδες» αυτοί -όπως τους έλεγαν- ήταν σχεδόν παντοδύναμοι και μπορούσαν να καταδικάσουν σε θάνατο ή ν' ανεβάσουν στα ψηλότερα αξιώματα, όποιον ήθελαν: Οι αυτοκράτορες τους είχαν φοβερή αδυναμία και ποτέ δεν τους χαλούσαν το χατίρι, σε καμιά περίπτωση. Τους είχαν, ακόμη, ως μυστικοσυμβούλους και κατάσκοπους. Μόνον όταν έπεφταν σε βαρύ παράπτωμα τρεις φορές, τιμωρούνταν κι αυτοί με μια περίεργη τιμωρία. Τους έβαζαν τα δυο πόδια μέσα στο ίδιο υπόδημα και τους άφηναν να κυκλοφορούν, χοροπηδώντας. Η τιμωρία αυτή κρατούσε από τέσσερις μέχρι έξι μήνες. Στο τέλος, ο νάνος δεν μπορούσε να κρατήσει περισσότερο το αφάνταστο αυτό μαρτύριο και έπεφτε στα πόδια του αυτοκράτορα, για να του ζητήσει έλεος. Έτσι, έμεινε η φράση: «Μου έβαλε ή του έβαλε τα δυο πόδια σ' ένα παπούτσι».



Του μπήκαν ψύλλοι στ’ αφτιά

Οι Βυζαντινοί ήταν άφθαστοι να εφευρίσκουν πρωτότυπες τιμωρίες. Όταν έπιαναν κάποιον να κρυφακούει, του έριχναν ζεματιστό λάδι στ' αφτιά και τον κούφαιναν. Για τους «ωτακουστές» -όπως τους έλεγαν τότε αυτούς- ο αυτοκράτορας Ιουλιανός αισθανόταν φοβερή απέχθεια. Μπορούσε να συγχωρέσει έναν προδότη, αλλ’ ένα «ωτακουστή» ποτέ. Ο ίδιος έγραψε έναν ειδικό νόμο γι' αυτούς, ζητώντας να τιμωρούνται με μαρτυρικό θάνατο. Μα όταν τον έστειλε στη Σύγκλητο, για να τον εγκρίνει, εκείνη τον απέρριψε, γιατί θεώρησε ότι το αμάρτημα του «ωτακουστή» δεν ήταν και τόσο μεγάλο. Είπαν δηλαδή -οι Συγκλητικοί- ότι η περιέργεια είναι φυσική στον άνθρωπο και ότι αυτός που κρυφακούει, είναι, απλώς, περίεργος. Μπορεί να κάνει την κακή αυτή πράξη, αλλά χωρίς να το θέλει. Έτσι βρήκαν την ευκαιρία να καταργήσουν και το καυτό λάδι και ζήτησαν να τους επιβάλλεται μικρότερη ποινή. Ο Ιουλιανός θύμωσε, μα παραδέχτηκε να αλλάξουν το σύστημα της τιμωρίας με κάτι άλλο που, ενώ στην αρχή φάνηκε αστείο, όταν μπήκε σε εφαρμογή, αποδείχθηκε πως ήταν αφάνταστα τρομερό. Έβαζαν δηλαδή στ' αφτιά του ωτακουστή... ψύλλους! Τα ενοχλητικά ζωύφια, έμπαιναν βαθιά στο λαβύρινθο του αφτιού κι άρχιζαν να χοροπηδούν, προσπαθώντας να βρουν την έξοδο. Φυσικά, ο δυστυχισμένος που δοκίμαζε αυτή την τιμωρία, έφτανε πολλές φορές να τρελαθεί. Από τότε, ωστόσο, έμεινε η φράση: «του μπήκαν ψύλλοι στ' αφτιά».



Άλλου παπά ευαγγέλιο

Αυτή τη φράση την παίρνουμε από μια Κεφαλλονίτικη ιστορία. Κάποιος παπάς σε ένα χωριουδάκι της Κεφαλονιάς, αγράμματος, πήγε να λειτουργήσει σ' ένα άλλο χωριό, γιατί ο παπάς του χωριού είχε αρρωστήσει για πολύν καιρό. Ο παπάς όμως, στο δικό του Ευαγγέλιο, μια και ήταν αγράμματος, είχε βάλει δικά του σημάδια κι έτσι κατάφερνε να το λέει. Εδώ όμως, στο ξένο Ευαγγέλιο, δεν υπήρχαν τα σημάδια, γιατί ο παπάς αυτού του χωριού δεν τα είχε ανάγκη, μια και ήταν μορφωμένος. Άρχισε, λοιπόν, ο καλός μας, να λέει το Ευαγγέλιο που λέγεται την Κυριακή του Ασώτου. Τότε κάποιος από το εκκλησίασμα του φώναξε! «Τι μας ψέλνεις εκεί παπά; Αυτό δεν είναι το σημερινό Ευαγγέλιο...». - Εμ. Τι να κάνω; απάντησε αυτός. «Αυτό είναι άλλου παπά – Ευαγγέλιο». Και από τότε έμεινε η φράση!



Άλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα της κουκουβάγιας

Ξέχωρα από τον άνθρωπο, ο λαγός έχει και έναν άλλον εχθρό, την κουκουβάγια. Και οι διαφορές τους είναι ενοικιοστασιακές. Η κουκουβάγια φτιάχνει τη φωλιά της συνήθως στα χαλάσματα των σπιτιών, ανάμεσα σε λιθιές, σε ακατοίκητα καλύβια. Όταν, όμως, ζει στο δάσος, σπίτια δεν υπάρχουν κι έτσι δε διστάζει να κάνει με το ζόρι έξωση στο λαγό. Σταμπάρει τη φωλιά του λαγού και σε κατάλληλη ευκαιρία ορμάει, σκοτώνει το λαγουδάκι ή τα λαγουδάκια με το ράμφος και τα νύχια της και κάθεται αυτή στο έτοιμο σπίτι. Όταν οι κυνηγοί, όμως, φτάσουν ακολουθώντας τ' αχνάρια του λαγού ή με τη βοήθεια του σκυλιού τους, μπροστά στη φωλιά του λαγού, τότε αντικρίζουν στη «μπούκα» δυο πελώρια γυαλιστερά μάτια, τα μάτια όχι του λαγού, αλλά της κουκουβάγιας. Αυτό που κάνει όμως, η κουκουβάγια στο λαγό, φαίνεται ότι το κάνει και ο κούκος στην κουκουβάγια. Λέγεται ότι «o κούκος μέλλων να γεννήση τα ωά του, διευθύνει με ταχυτάτην πτήσιν εις φωλεάν γλαυκός, ήτις, τυφλώττουσα προς το ημερινόν ηλιακόν φως, γίνεται περίφοβος εις την αιφνιδίαν προσβολήν του κούκου και παραχωρεί την φωλεάν της. Τότε ο κούκος κυλίων και εκβάλλων εν των ωών εκείνης, γεννά και αντικαθίστησι τα ιδικά του. Ή γλαύξ μετά την επιστροφήν αυτής επωάζει αυτά, ο δε κούκος με την αυτήν ταχύτητα διώκει την γλαύκα εκάστοτε και τρέφει τα νεογνά του, μέχρις ου πτερυγίσωσι και τον ακολουθήσωσιν». Γι' αυτό και οι αρχαίοι είχαν μια σχετική παροιμία: «Άλλο γλαύξ, άλλο κορώνη φθέγγεται». Καθώς , επίσης, και αυτή που μεταχειρίζονται ακόμη σε πολλά μέρη της πατρίδας μας: «Άλλο το κούμπαλο κι άλλο το δαμάσκηνο».



Αν είσαι και παπάς, με την αράδα σου θα πας

Φράση που μας την έκανε πιο γνωστή και από τότε έμεινε, ο Γέρος του Μωριά Θ. Κολοκοτρώνης. Λεγόταν, κυρίως, στους μύλους και στις βρύσες, που περίμεναν με τη σειρά τους να αλέσουν ή να πάρουν ένα σταμνί νερό. Έτσι, όταν έβλεπαν κανέναν παπά να θέλει να μην τηρήσει τη σειρά, του λέγανε τη φράση αυτή.



Αναγκαίον κακό

Τη φράση αυτή τη βρίσκουμε για πρώτη φορά σ' ένα στίχο του Μένανδρου (342-291 π.Χ.),που μιλάει για το γάμο. Ο ποιητής γράφει ότι ο γάμος «...εάν τις την Αλήθειαν σκοπή, κακόν μεν εστίν, άλλ' αναγκαίον κακόν». Δηλαδή: Εάν θέλουμε να το εξετάσουμε στο φως της αλήθειας, ο γάμος είναι μεν ένα κακό, αλλά «αναγκαίον κακόν». Σ' ένα άλλο απόσπασμα του Μένανδρου διαβάζουμε -ίσως για παρηγοριά για τα παραπάνω- την εξής περικοπή: «Πάντων ιατρός των αναγκαίων κακών χρόνος εστίν». Επίσης: «αθάνατον εστί κακόν αναγκαίον γυνή». Δηλαδή, η γυναίκα είναι το αιώνιο αναγκαίο κακό. (Φιλήμονος αδήλων, απόσπ. 103 (Meineke).



Από μεθυσμένο και τρελό μαθαίνεις την αλήθεια

Ο Ευστάθιος γράφοντας: «Οίνος γαρ φασί και αλήθεια» (740, 14) είχε βέβαια υπόψη του και τις αρχαίες παροιμίες: «οίνος και αλήθεια» και «ανδρός δ' οίνος έδειξε νόον» (Αλκαίου, Απόστ. 53 [έκδ. Βerg], Αθηναίος, 37 Ρ). Πιο σύγχρονος ο Μιχαήλ Ψελλός γράφει: «από σαλού και μεθυστού την αλήθειαν άκουε» (Μ. Ψελλού Επιρρήματα των ανθρώπων - Ν. Πολίτη, Παροιμ. 1,6, αρ. II). Σήμερα τη συναντάμε και με τον τύπο: «από ζουρλό και μεθυστή μαθαίνεις την αλήθεια», ή: «δος κρασί να βγ' η αλήθεια» (Ι. Βερέττα, Συλλογή παροιμιών, σ. 21, αρ. 9.1. Βενιζέλου, Παροιμίες Δημώδεις, σ. 62, αρ. 138 και 150, αρ. 8. Δ. Καμπούρογλου, Ιστορία των Αθηναίων, 1,311,339).



Καβάλησε το καλάμι

Είναι μια έκφραση που ίσως προέρχεται από την αρχαία Ελλάδα. Πάντως οι Σπαρτιάτες την έλεγαν, για να πειράξουν τον Αγησίλαο. Και να η ιστορία: Ο Αγησίλαος αγαπούσε υπερβολικά τα παιδιά του. Λέγεται ότι, όταν αυτά ήταν μικρά, έπαιζε μαζί τους μέσα στο σπίτι, καβαλώντας, σαν σε άλογο, ένα καλάμι. Κάποια μέρα όμως, τον είδε ένας φίλος του σ' αυτή τη στάση. Ο Αγησίλαος τον παρακάλεσε να μην κάνει λόγο σε κανέναν, πριν γίνει κι αυτός πατέρας και νιώσει τι θα πει να παίζεις με τα παιδιά σου. Αλλά εκείνος δεν κράτησε το λόγο του και το είπε και σε άλλους, για να διαδοθεί σιγά - σιγά ο λόγος σε όλους και να φτάσει στις μέρες μας και το λέμε, όταν θέλουμε να πούμε για κάποιον ότι πήραν τα μυαλά του αέρα. Βέβαια, στην πάροδο των χρόνων άλλαξε η ερμηνεία του. Αυτό συμβαίνει και σε πάρα πολλές άλλες παροιμιώδεις εκφράσεις.



Και οι τοίχοι έχουν αφτιά

Από τα αρχαιότατα χρόνια και ως το Μεσαίωνα, η άμυνα μιας χώρας εναντίον των επιδρομέων, ήταν, κυρίως, τα τείχη που την κύκλωναν. Τα τείχη αυτά χτιζόντουσαν, συνήθως, με τη βοήθεια των σκλάβων και των αιχμαλώτων που συλλαμβάνονταν στις μάχες. Οι μηχανικοί, όμως, ανήκαν απαραίτητα στο στενό περιβάλλον του άρχοντα ή του βασιλιά, που κυβερνούσε τη χώρα. Τέτοιοι πασίγνωστοι μηχανικοί, ήταν ο Αθηναίος Αριστόβουλος -ένας από αυτούς που έχτισαν τα μεγάλα τείχη του Πειραιά- ο Λαύσακος, που ήταν στενός φίλος του Κωνσταντίνου του Παλαιολόγου και ο Ναρσής, που υπηρετούσε κοντά στο Λέοντα το Σγουρό. Όταν ο τελευταίος, κυνηγημένος από τους Φράγκους κλείστηκε στον Ακροκόρινθο, ο Ναρσής του πρότεινε ένα σχέδιο φρουρίου, που έγινε αμέσως δεκτό. Το χτίσιμο του κράτησε ολόκληρο χρόνο κι όταν τέλειωσε, αποδείχτηκε πράγματι πως ήταν απόρθητο. Στα τείχη του φρουρίου ο Ναρσής έκανε και μια καινοτομία εκπληκτική για την εποχή του. Σε ορισμένα σημεία, τοποθέτησε μερικούς μυστικούς σωλήνες από κεραμόχωμα, που έφταναν, χωρίς να φαίνονται, ως κάτω στα υπόγεια, τα οποία χρησίμευαν για φυλακές. Όταν κανείς, λοιπόν, βρισκόταν πάνω στις επάλξεις του πύργου, από κει ψηλά μπορούσε ν’ ακούσει από μέσα από τους σωλήνες, ό,τι λεγόταν από τους αιχμαλώτους, που ήταν κλεισμένοι εκεί. Ήταν, να πούμε, ένα είδος «μικρόφωνου» της εποχής του. Τότε όμως τα έλεγαν «ωτία». Τη φράση αυτή τη βρίσκουμε ακόμα στην όπερα του Μπετόβεν «Φιντέλιο». Εκεί υπάρχει το τραγούδι των φυλακισμένων που τελειώνει με τη φράση: «Έχουν και οι τοίχοι αφτιά». Και ο λόγος - η φράση αυτή έμεινε παροιμιώδης από το εξής περιστατικό: Σ’ ένα από τα μουσικά απογευματινά που έδινε η βασίλισσα Αμαλία, σύζυγος του Όθωνα, έπαιξε πιάνο και τραγούδησε η ανιψιά του Κωλέττη, που είχε σπουδάσει στην Ευρώπη. Τελειώνοντας, λοιπόν, το τραγούδι με τη φράση «έχουνε και οι τοίχοι αφτιά», οι αντιοθωνικοί βρήκαν την ευκαιρία να διαδώσουν τη φράση αυτή σαν σύνθημα, λέγοντας, συγχρόνως, να φυλάγονται από τους κατασκόπους των Βαυαρών. Μια άλλη εκδοχή, πολύ παλιότερη λέει ότι: «Ο Βύζας που έχτισε το Βυζάντιο ανήγειρε και τείχη που είχαν μια αξιοθαύμαστη ιδιότητα. Αν κάποτε μια σάλπιγγα ή φωνή ανθρώπου ή ζώου ακουγόταν, αμέσως ο ήχος αυτός μεταβιβαζόταν στον αμέσως επόμενο πύργο και ούτω καθεξής. Αλλά και ο ένας από τους εφτά πύργους του Βύζα ονομαζόταν πύργος του Ηρακλή και έκανε ακουστά τα μυστικά των εχθρών, που ήταν έξω από τα τείχη και τα μετέδινε στους πολιορκούμενους.



Κάθομαι στ’ αγκάθια

Όταν στα 1204 οι Φράγκοι Σταυροφόροι -μετά την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης- ήρθαν να κυριέψουν το Μωρία με το Γοδεφρείδο Βιλλαρδουίνο, πολλούς κόπους και θυσίες, κατόρθωσαν, ύστερα από σαρανταένα χρόνια, να πολιορκήσουν τη Μονεμβασία, που έμενε η τελευταία ακυρίευτη, ακόμη, πολιτεία από το βασίλειο του Μωρία. Οι πολιορκημένοι όμως άντεχαν παλικαρίσια και, παρ’ όλες τις προσπάθειες τους, οι Φράγκοι δεν κατόρθωναν να μπουν και να καταλάβουν το κάστρο της. Μερικοί απ’ αυτούς τότε -κάπου τριακόσιοι- αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τους συντρόφους τους και να φύγουν, γιατί είχαν βαρεθεί το μάταιο αγώνα τους. Αυτό, όμως, θεωρήθηκε προδοσία κι ένας Φράγκος ανώτερος αξιωματικός -ο Ραούλ Πίζος- τους συνέλαβε όλους και τους τιμώρησε μ' ένα πολύ αυστηρό όσο και παράξενο τρόπο: Τους έγδυσε και τους κάθισε πάνω σε μυτερά αγκάθια. Όταν ο Βιλλαρδουίνος έμαθε την απάνθρωπη τιμωρία των στρατιωτών του, διέταξε τους άλλους αξιωματικούς να τον πιάσουν και να τον τιμωρήσουν με τον ίδιο τρόπο. Οι στρατιώτες που ήθελαν να φύγουν, εκτίμησαν την πράξη αυτή του αρχηγού τους κι έμειναν. Από το γεγονός αυτό, παρέμεινε ως τα χρόνια μας η φράση: «κάθουμε σε αγκάθια» που τη λέμε συνήθως, όταν μας βασανίζει κάτι.



Κάνει την πάπια

Στη βυζαντινή εποχή, αυτός που κρατούσε τα κλειδιά του παλατιού -ο κλειδοκράτορας δηλαδή- ονομάζονταν Παπίας. «Ο Παπίας με τα του Εταιριάρχου αυτοπροσώπως ήνοιγον και έκλειον απάσας τάς εις το παλάτιον εισόδους». Τώρα για ποιο λόγο τον έλεγαν έτσι, παραμένει άγνωστο. Ωστόσο με τον καιρό, το όνομα αυτό έγινε τιμητικός τίτλος, που δινόταν σε διάφορους έμπιστους αυλικούς. Ο Πάπιας είχε το δικαίωμα να παρακάθεται στο ίδιο τραπέζι με τον αυτοκράτορα, να κουβεντιάζει μαζί του και να διασκεδάζει στα συμπόσια του. Κάποτε -όταν αυτοκράτορας ήταν ο Βασίλειος Β'- Παπίας του παλατιού έγινε ο Ιωάννης Χανδρι-νός, άνθρωπος με σκληρά αισθήματα, ύπουλος και ψεύτης. Από τη στιγμή που ανέλαβε καθήκοντα κλειδοκράτορα, άρχισε να διαβάλει τους πάντες -ακόμη και τον αδελφό του Συμεώνα- στον αυτοκράτορα. Έτσι, κατάντησε να γίνει το φόβητρο όλων. Όταν κανείς του παραπονιόταν πως τον αδίκησε, ο Χανδρινός προσποιούταν τον έκπληκτο και τα μάτια του ...βούρκωναν υποκριτικά. - «Είσαι ο καλύτερος μου φίλος, του έλεγε. Πώς μπορούσα να πω εναντίον σου στον αυτοκράτορα;». Η διπροσωπία του αυτή έμεινε κλασική στο Βυζάντιο. Γι' αυτό, από τότε, όταν κανείς πιανόταν να λέει κανένα ψέμα στη συντροφιά του ή να προσποιείται τον ανήξερο, οι φίλοι του του έλεγαν ειρωνικά: «Ποιείς τον Παπίαν»... Φράση που έμεινε ως τα χρόνια μας με μια μικρή παραλλαγή.



Καρφί δεν του καίγεται

Όσο οι Τούρκοι έζωναν στενότερα την Κωνσταντινούπολη, τόσο οι Βυζαντινοί πρόσεχαν και οχύρωναν την Πελοπόννησο, για να την έχουν σαν καταφύγιο. Όταν ήρθε να καλογερέψει εδώ ο αυτοκράτορας Ιωάννης Καντακουζηνός, περιγράφει το Μυστρά «Σκυθίας ερημότερον». Οι επιδρομές των Σαρακηνών, οι πόλεμοι των Ελλήνων με τους Φράγκους της Αχαΐας και η αιώνια φαγωμάρα των τοπικών αρχόντων, είχαν καταστρέψει ολότελα τον τόπο. Κανείς δεν μπορούσε να βγει από το σπίτι του ούτε μέρα ούτε νύχτα, χωρίς να βαστά όπλα. Οι Παλαιολόγοι έβαλαν τάξη, ειρήνεψαν τα μέρη και με το Μυστρά, που έφτασε να ’χει σαράντα χιλιάδες κάτοικους, ζωντάνεψαν τον ελληνισμό εκείνους τους χρόνους. Παρ όλ' αυτά ολόκληρη η Πελοπόννησος κι ο Μυστράς μαζί, λίγο έλειψε να επαναστατήσουν, όταν τη θέση του γενικού τοποτηρητή πήρε ο Δημήτριος Παντεχνής, άνθρωπος που παρίστανε το θαυματοποιό. Πραγματικά, ο Παντεχνής φαίνεται πως γνώριζε την τέχνη του ταχυδακτυλουργού, γιατί πολλοί σύγχρονοι του αναφέρουν πως έκανε καταπληκτικά πράγματα. Κι ένα απ' όλα είναι, ότι εξαφάνιζε νομίσματα και χρυσαφικά μόλις τ άγγιζε και κατηγορούσε κατόπιν τους άλλους για κλέφτες. Επειδή έκανε πολλά τέτοια, ο λαός αποφάσισε να τον τιμωρήσει με την ποινή της παραμόρφωσης. Δηλαδή, μ ένα πυρακτωμένο καρφί, έκαναν στο πρόσωπο του τιμωρούμενου διάφορα σημάδια. Το καρφί, όμως, που έφεραν για να παραμορφώσουν τον Παντεχνή, παρόλο που το έβαλαν σε δυνατή φωτιά και το άφησαν εκεί πολλή ώρα, παρέμεινε τελείως κρύο. Το παράξενο αυτό φαινόμενο τόσο πολύ τρόμαξε το πλήθος, ώστε τον παράτησε κι έφυγε λέγοντας «το καρφί δεν του καίγεται», για να μείνει από τότε η παροιμιώδης φράση: «Καρφί δεν του καίγεται», που στην επέκταση της τη λέμε και για τα άτομα εκείνα που αδιαφορούν για τον πλησίον τους.



Κροκοδείλια δάκρυα

Ο κροκόδειλος όταν θέλει να ξεγελάσει το θύμα του, κρύβεται πίσω από κανένα βράχο ή δέντρο κι αρχίζει να βγάζει κάτι παράξενους ήχους, που μοιάζουν καταπληκτικά με κλάμα μωρού παιδιού. Συγχρόνως -ίσως από την προσπάθεια που βάζει για να... κλάψει- τρέχουν από τα μάτια του άφθονα και χοντρά δάκρυα. Έτσι, αυτοί που τον ακούν, νομίζουν ότι πρόκειται για κανένα παιδάκι που χάθηκε και τρέχουν να το βοηθήσουν... Ο κροκόδειλος επιτίθεται τότε, ξαφνικά και κάνει τη δουλειά του. Στην αρχαία Ελλάδα ο κροκόδειλος ήταν άγνωστος. Οι Φοίνικες, όμως, έμποροι, που έφταναν στα λιμάνια της Κορίνθου και του Πειραιά, μιλούσαν συχνά για τα διάφορα εξωτικά ζώα, τα πουλιά και τα ερπετά της πατρίδας τους, που άφηναν κατάπληκτους τους ανίδεους Έλληνες και τους γέμιζαν με τρόμο και θαυμασμό. Φαίνεται ωστόσο, ότι ο κροκόδειλος τους έκανε περισσότερη εντύπωση, κυρίως με το ψευτοκλάμα του, αφού ένας νεαρός ποιητής, ο Φερεκίδης, έγραψε κάποτε το παρακάτω επίγραμμα: «Εάν η γη ήθελε να συλλάβει εκ των δακρύων της γυναικός, εκάστη ρανίς των θα εγέννα κροκόδειλον». Παρόλο, λοιπόν, που στην Ελλάδα δεν υπήρχαν κροκόδειλοι, τα «κροκοδείλια δάκρυα», που λέμε σήμερα γι' αυτούς που ψευτοκλαίνε, είναι φράση καθαρά αρχαία ελληνική.



Κουτσοί στραβοί στον Άγιο Παντελεήμονα

Στα 1830, σ' ένα χωριουδάκι της Κυνουρίας, στο Άστρος, παρουσιάστηκε ένας περίεργος άνθρωπος, που άρχισε να διαδίδει επίμονα ότι ήταν ο... Άγιος Παντελεήμονας, που ήρθε να σώσει τον κόσμο από τις διάφορες αρρώστιες, που τον μάστιζαν. Όπως ξέρουμε όλοι μας σχεδόν, ο πραγματικός Άγιος Παντελεήμονας είναι ο προστάτης των ανάπηρων και οι Χριστιανοί πιστεύουν ότι γιατρεύει, εκτός από τις άλλες παθήσεις και τις παραμορφώσεις του σώματος, καθώς και τους τυφλούς. Ο άγνωστος, ωστόσο, του Άστρους δεν έκανε το παραμικρό θαύμα. Επειδή, όμως, δεν ενοχλούσε κανέναν με την παρουσία, τον άφηναν να λέει ό,τι θέλει. Παρ όλ' αυτά, η φήμη πως στο όμορφο χωριό της Κυνουρίας παρουσιάστηκε ο Άγιος Παντελεήμονας, απλώθηκε γρήγορα σε όλη την τότε Ελλάδα. Όπως ήταν επόμενο, όσοι έπασχαν από τα μάτια τους, τ’ αφτιά τους, τα πόδια τους και από ένα σωρό άλλες ασθένειες, παράτησαν τα σπίτια τους και τις δουλειές τους και ξεκίνησαν να πάνε στο Άστρος, με την ελπίδα ότι θα γίνουν καλά. Κι ήταν τόσοι πολλοί αυτοί οι ανάπηροι, ώστε από τα διάφορα χωριά που περνούσαν, έλεγαν οι άλλοι που τους έβλεπαν: «Κουτσοί, στραβοί, στον Άγιο Παντελεήμονα».



Κάλλιο γαϊδουρόδενε, παρά γαϊδουρογύρευε

Ο λαός βλέπει και κρίνει. Βλέπει τα πάντα που περνούν μπροστά από τα μάτια του. Παρακολουθεί όλες τις σκηνές του κοινωνικού βίου, αδιαφορώντας αν τα πρόσωπα των σκηνών αυτών είναι άνθρωποι ή ζώα. Κουνάει το κεφάλι του, χαμογελάει και κάπου - κάπου κάτι λέει. Αυτό που λέει, είναι η παροιμία, είναι παροιμιώδης έκφραση. Βλέπει τώρα το συμπέθερό του το Σταμάτη, που τρέχει δεξιά και αριστερά, ψάχνοντας να βρει το γάιδαρο του. Ο γερο - θυμόσοφος, που κάθεται κάτω στον ίσκιο μιας βελανιδιάς, είχε προσέξει, ότι ο Σταμάτης ο συμπέθερός του, είχε ξεσαμαρώσει το γάιδαρο, ότι του έβαλε σ ένα κουρούπι πίτουρο, σ ένα άλλο νερό και έφυγε αφήνοντας τον εκεί. Ο γέρος, όμως, είχε παρατηρήσει και κάτι άλλο: ότι το ζώο ήταν λυτό, ότι ανέμιζε την ουρά του, και ότι, άμα η μουργέλα (αλογόμυγα) του χώθηκε στο ρουθούνι, άρχισε τις κλοτσιές και το έβαλε στα πόδια. Και την ώρα που ο απελπισμένος Σταμάτης ζυγώνει το γέρο και τον ρωτάει: - Μπας και είδες, συμπέθερε, κατά πού έκανε ο γάιδαρος μου; Ο γέρος, αντί για άλλη απάντηση, του λέει και μάλιστα έμμετρα: - «Κάλλιο γαϊδουρόδενε, παρά γαϊδουρογύρεύε!...».



Κάθε κατεργάρης στον μπάγκο του

Στα παλιά τα χρόνια, για να ταξιδέψεις στη θάλασσα έπρεπε να ’χεις πολύ κουράγιο, γιατί σ’ όλα τα πέλαγα αλώνιζαν κουρσάρικα καράβια. Οι μηχανές ήταν ακόμα άγνωστες και τα πλοία αρμένιζαν με τα πανιά ή με τα κουπιά. Φαντάζεστε τι πλήρωμα θα ’χανε τα κουρσάρικα καράβια! Οι κωπηλάτες, οι περισσότεροι ήταν συνήθως κατάδικοι (άνθρωποι των κάτεργων - δηλ. πλοίο που δούλευαν οι κατάδικοι), με σκοτεινό παρελθόν, (απ’ εδώ και η λέξη κατεργάρης = άνθρωπος χωρίς εμπιστοσύνη κλπ.). Όταν, λοιπόν, ο αέρας έπεφτε και το καράβι έπρεπε να συνεχίσει το δρόμο του, μια φωνή δυνατή ξεσήκωνε απ' το ξαπόσταμά τους, τους ανθρώπους αυτούς: «Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του». Ήταν η διαταγή να καθίσουν και πάλι στα κουπιά, στους μακρινούς ξύλινους μπάγκους ή πάγκους (από το Ιταλικό ρanco)! Υπήρχαν, επίσης, πλοία την εποχή εκείνη, που ονομαζόντουσαν «κάτεργα» (πλεούμενες φυλακές). Έτσι, το πλήρωμα αυτών των πλοίων λεγόταν «κατεργάρηδες».